राजनीतिमा आउनुअघि मेहेनतले बनाएको घर जलाईयोः दीपक खड्का



खाँदबारी । संखुवासभाबाट निर्वाचित निबर्तमान उर्जा, जलश्रोत तथा सिँचाई मन्त्री दीपक खड्काले आफ्नो जीबन भरिको कमाईले निर्माण गरेको घर जलाईएको बताउनुभएको छ । आज आफ्नो फेसबुक पेजबाट लामो पोष्ट लेख्नुहुँदै राजनितिमा आउनुभन्दा पहिले आफ्नो मेहेनतको कमाईले बनाएको घर जलाईएको बताउनुभएको हो ।

खड्काले आफुले पढाईसँगै दैनिक १८ घण्टा भन्दा बढि मेहेनत गरि विभिन्न ब्यावसाय मार्फत कमाएको पैसाले बनाएको घर जलाईएको बताउनुभएको छ । २०७० मा संविधानसभाको निर्वाचन अघि खाद्यान, कार्पेट, ट्रेकिङ, ट्राभल्स जस्ता ब्यबसाय गरि जम्मा गरेको कमाईले घर निर्माण गरेको बताउनुभएको छ । काम र ब्यावसायकै सिलसिलामा जापान पुगेको र त्यहाँबाट पनि राम्रो आमदामी गरेको खड्काले दावी गर्नुभएको छ ।

जेन्जी विद्यार्थीहरुको माग प्रति आफ्नो समर्थन रहेको र जायज माग पुरा हुनु पर्ने मन्त्री खड्काको भनाई छ । आफ्नो  २ छोरीहरु  जेन्जी समुहकै रहेको बताउनुहुँदै यो पुस्ताले उठाएको एजेण्डा पुरा गर्नु सवैको कर्तब्य रहेको बताउनुभयो । आफु मन्त्री हुँदा वा नहुँदा पनि सदैव समाज, देशमा केहि सकरात्मक गरौँ भनेर लागिरहेको उहाँले दावी गर्नुभयो ।

खड्का आफु राजनीतिमा आएर केही पैसा र सम्पत्ति कमाउने उद्देश्य नरहेको बताउनुभएको छ । आफु सार्बजनिक पदमा रहदाँ पाएको तलब भत्ता समेत नलिई त्यो रकम बिरामी, असहाय, विपतमा परेका र जिल्लाको बिकास निर्माणमा खर्च गरेको बताउनुभएको छ । उहाँले चुनौती दिदै जुनसुकै आयोग वा निकाय बनाएर छानविन आफैबाट सुरु गर्न अनुरोध गर्नुभयो । उहाँले लेख्नुभएको छ, ‘तथ्य र प्रमाण ल्याउनुस्, एक रूपैयॅा मात्र भ्रष्ट्राचार गरि कमाएको प्रमाणित गरे राजनीति छोड्छु भने, के सजाय भोग्नुपर्ने हो भोग्छु ।’

उहाँले लोकतन्त्र प्राप्तीका लागि आफ्नो सम्पूर्ण जीवन संघर्षमै विताउनु भएका पूर्ब प्रधानमन्त्री, नेपाली कांग्रेसका सभापति शेर ब देउवा, उहॅाकी धर्मपत्नी श्रीमती आरजू राणा देउवालाई गरिएको अमानबीय ब्यावहार, एमाले अध्यक्ष एवं निवर्तमान प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओली लगायतका नेताहरूमाथि भएको सांघातिक आक्रमणको बिरोध गर्नुभएको छ ।

पढौँ निबर्तमान मन्त्री खड्काको पूर्ण पोष्ट:

आदरणीय, आमाबुबा, दाजुभाइ, दिदीबहिनी
सबैमा नमस्कार !
देशको यो विषम र जटिल अवस्थामा आज केही भन्न मन लागेको छ । यहि भाद्र २३ र २४ गते सामाजिक संजाल बन्दको निहॅु बनाएर जेन जी नाममा भएको आन्दोलनमा नियोजित षड्यन्त्र रचि निहत्था, भविष्यका कर्णधार विद्यार्थीहरूमाथि गोली प्रहार गरि हत्या गरियो भने आगजनीले देश खरानी बनाउने काम गरियो । भगवान पशुपति नाथ मन्दिरमा समेत आगो लगाउने प्रयास भयो । नेपाल आमाको छाति चिरिने गरि गरेको- भएको घटनामा परि ज्यान गुमाएका विद्यार्थीहरु, राष्ट्रसेवक प्रहरीहरु तथा जलेर निधन भएका सबैप्रति श्रद्धान्जली अर्पण गर्दछु । शोकाकुल सबै परिवारजनमा गहिरो समबेदना । घाइते सबैको शीघ्र स्वास्थ्य लाभको कामना गर्दछु ।
हामी सबैको राष्ट्रिय सम्पत्ति र धरोहरको रूपमा रहेको सिंहदरबार, सर्वोच्च अदालत, शीतल निवास, संसद भवन, संबैधानिक निकाय, राष्ट्र बैंक, मन्त्री क्वाटर, प्रहरीको भवन, बिद्यालय लगायतका संरचना ध्वस्त बनाउॅदा कुन राष्ट्रवादीको मन नरोला र ? के सच्चा नेपालीले यो विध्वशं गर्न सक्ला र ? यस्तै पार्टी कार्यालय, ब्यापारिक भवन, कम्लेक्स, नीजि निवासहरू लगायत महत्वपूर्ण स्थानमा भएको आगजनी र तोडफोडको घटनाप्रति खेद प्रकट गर्दछु ।
प्रजातान्त्रिक आन्दोलन, परिबर्तन र जनताको हकअधिकार रक्षाको खातिर लोकतन्त्र प्राप्तीका लागि आफ्नो सम्पूर्ण जीवन संघर्षमै विताउनु भएका पूर्ब प्रधानमन्त्री, नेपाली कांग्रेसका सभापति आदरणीय शेर ब देउवा, उहॅाकी धर्मपत्नी श्रीमती आरजू राणा देउवालाई घरमै ज्यान लिन उद्देश्यले गरिएको आक्रमण आततायी घटनाको रूपमा लिएको छु । अमानवीय ढंगले गरिएको कुटपिट, गालीगलौज एवं लछारपछार गरि संघातिक आक्रमण भएको घटनाको घोर भत्सना र निन्दा गर्दछु । त्यस्तै एमाले अध्यक्ष एवं निवर्तमान प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओली लगायत नेताहरूमाथि सांघातिक आक्रमणको समेत प्रयास भयो । यस्ता गलत र नियोजित घटनाको इतिहासको कालखण्डमा पक्कै समिक्षा र सही मूल्यांकन हुने नै छ । देशभक्त नागरिकले सोच्नै नसकिने र दानवीय शैली देखाएर राष्ट्रिय सम्पत्ति सखाप पारेर कसलाई, के फाइदा भयो ? ऐतिहासिक र गौरवपूर्ण इतिहास बोकेको धरहरको आगजनी र तोडफोड हुदाँ समेत सुरक्षाको जिम्मा लिएका निकायहरू किन कमजोर र असुरक्षित महसुस गरे ? यसको यथार्थ खुल्दै जाने नै छ ।
म र मेरो बिषय :-
विद्यार्थीहरू- जेन जी ले सुशासन कायम र भ्रष्टाचार विरुद्ध आन्दोलनप्रति मेरो समर्थन छ । जायज माग र समय अनुसारको परिवर्तनलाई आत्मसात गरि पूरा गर्न र गराउन विद्यार्थी कालदेखि म स्वंय निरन्तर लागेको र लागिरहेको छु । मेरो २ छोरीहरू जेन जी (१३-२८) समूहकै छन् । मेरा छोरीहरूको पुस्ताले उठाएको एजेण्डा पूरा गर्नु हाम्रो कर्तब्य हो । म मन्त्री हुदाँ वा नहुदाँ पनि सदैव समाजमा, देशमा केही सकरात्मक काम गरौं भनेर लागिरहको यहॅाहरू सबैलाइ थाहा नै छ ।
भदौ २४ गते मेरो पनि घर ध्वस्त पारियो, घरमा छोरा, श्रीमती र म थियौं । घरमा आगो बाल्नु भन्दा करिब ३ मिनेट अगाडि मात्र हामी नावालक ५ वर्षे छोरो च्यापेर सुरक्षाकर्मीहरुको सहयोगमा छिमेकीको घरमा लुकेर ज्यान बचाइयो । बाहिर गोली बारूदका आवाज, नाराजुलुस, भीडकाबीच आफूले जीवनभर दुःख, मेहनतले बनाएको घरमा आगो दनदनी बलिरहेको हेर्न बाध्य भएँ। अझ कता छ ? मार्नुपर्छ भन्नेहरू र आगो लगाउने को-को थिए ? उनीहरूको के स्वार्थ थियो भन्नेमा म जानकार नै छु ।
म सत्यको पक्षधर र खुल्ला किताब हॅु-
म संखुवासभा जिल्ला आखिभुइ गा.बि.स. मा मध्यम वर्गीय परिवारको तेस्रो सन्तानको रूपमा जन्मिएको हॅु । म करिब डेढ बर्षको हुदाँ मामा घर लागिएछ । मलाई थाहा भएसम्म म चार कक्षा पढदा देखि नै मेरो पढाइदेखि सम्पूर्ण खर्च आफै ब्यबस्थापन गर्ने गर्थे । मैले एसएलसी सकेर घरबाट हिड्दा बुवाले बाटो खर्च एक सय र आमाले साठी रुपैया दिएको बाहेक धैरै आशा गर्नु परेन । सानैदेखि काम गर्ने र दुःख गर्दै हुर्किएको हुँ । बरु मैले परिवार, आफन्त, साथीभाइ सबैलाइ सहयोग गर्न पाएकोमा खुशी छु । मैले कसैको कुरा काटेर समय खेर फालिन बरू काम प्रति केन्द्रित रहें । कलेज पढदै, व्यापार गर्दै गरें । मैले खाद्यान, कार्पेट , ट्रेकिङ, ट्राभल्स जस्ता ब्यबसाय गरें । यही सिलसिलामा म जापान गएँ । जापानमा पनि काम गर्दै ब्यवसाय गरें, राम्रो आम्दानी थियो । लामै समय जापान बसेपछि म देशमा केही गरौं भनेर स्वदेश फर्किए । नेपालमा नेपालमा रियलस्टेट सहित नयाँ थुप्रै ब्यवसाय गरें अनि पढाईलाई निरन्तरता दिदै समाजशास्त्र (Sociology) मा मास्टर डिग्री गरें ।
आफ्ने खुट्टामा आफैं उभिनुपर्छ र समाजलाई केही गर्नुपर्छ भन्ने मेरो आमाबुबाको आर्शिवादलाई सदैव सम्झेर दैनिक १८ घण्टाबढी काम गर्थे । ब्यवसायको सिलसिलामा ३५ भन्दा बढी देश घुमें, विकासको मोडेल, सिस्टमको विकास र त्यहाँ कसरी जनताले धनी र समृद्धि हासिल गरे ! भन्नेमा मैलें नजिक बाट हेरें, अनुभव गरें।
मेरो परिवार राजनीतिक परिवार हो । मेरो बुवाको ठूलो इच्छा छोराहरूले राजनीति गरून भन्ने थियो र पटक पटक भन्नुहुन्थ्यो- “तेरा हजुरबाले राणाकालमा स्कुल खोल्नु भयो, मैले परिबर्तन को लागि लडें, पार्टी बनाए र गाउँ बिकास लागिरहेको छु । मरेर लाने नाम मात्र हो, सम्पत्ति होइन । त्यसैले राजनीति मार्फत समाजसेवा र जनताको मुहार फेर्नु ।” यो भनाई बुबाले मलाई पटक पटक भनिरहेकै कारण म राजनीतिमा सक्रिय भएको हॅु ।
राजनीतिमा आएर केही पैसा र सम्पत्ति कमाउला भनेर म आएको होइन । म जनप्रतिनिधि हुदॅा वा नहुदॅा पनि जिल्लावासीको हितमा निरन्तर काम गरेको छु । मेरा जिल्लाबासीले मलाई दिनुभएको माया, विश्वास अनि मत प्रति म सदैव आभारी छु । यो साथ र मतलाई एकइन्च पनि दायाँवायाँ गरेको छैन र गर्दिन । मैलें सार्बजनिक पदमा रहदाँ पाएको तलब भत्ता समेत मैले नलिई त्यो रकम बिरामी, असहाय, विपतमा परेका र जिल्लाको बिकास निर्माणमा खर्च गरेको छु । यो यहाँहरूले हेर्न सक्नुहुन्छ ।
मेरो चुनौती र अनुरोध –
म २०७० सालमा संखुवासभाबाट संविधान सभा सदस्यमा निर्वाचित भएँ । संविधान बनाउनुपर्ने जनताको जिम्मेवारी पूरा गरें । तर मेरो ध्वस्त पारिएको बुढानिलकण्ठको घर २०६० साल अगाडि नै बनाएको थिएँ । राजनीतिमा आउनु अघि नै यो घर बनाएको हो । विद्यार्थीहरू- जेन जी ले सुशासन कायम र भ्रष्टाचार विरुद्ध आन्दोलनप्रति मेरो समर्थन छ । समय अनुसारको परिवर्तनलाई आत्मसात गरि जायज माग पूरा गर्न र गराउन मेरो सदैव साथ रहन्छ । म अन्याय विरुद्ध विद्यार्थीकालदेखि निरन्तर लागेको मेरा चिनजान, आफन्त र जिल्लाबासी सबैलाई थाहा छ।
म दु:ख गरेर हुर्केकोले जीवन के हो ? संघर्ष कस्तो हुन्छ भन्ने राम्रो जानकारी छ । लामो समयदेखि ब्यापार ब्यवसाय गर्दै आएकोले केहि लगानी पनि छ र ठुलै ऋण पनि छ । केही गरौं भनेर लगानी र ब्यवसाय गर्नु अपराध हो र ?
अझ एउटा कुरा प्रष्ट पार्छु- जब म २०७४ निर्वाचनमा भाग लिएदेखि म ब्यवसायबाट अलग छु । अहिले मेरो परिवारले सबै ब्यवसाय सञ्चालन गर्दै आएका छन् । के म राजनीति गर्दा मेरो परिवारले ब्यवसाय वा केही गरि खान नहुने वा नपाउने हो र ? यो त पक्कै होइन होला । जनता र जिल्लावासीसॅग मेरो अगाध आस्था छ । मलाई विश्वास गरि २०७९ मा सांसदमा निर्बाचित भएसॅगै २०८१ असारमा म क्याबिनेट मन्त्री (उर्जा,जलस्रोत तथा सिचाई) बनें । तसर्थ मेरो खुल्ला चुनौती छ- मैलें हरेक वर्ष सम्पत्ति विवरण बुझाएको छु, कति पटक छानविन गर्नुपर्ने हो, गर्नुस् । कुन आयोग वा निकाय बनाएर छानविन गर्ने हो ? मै बाट सुरू गर्नुस् । तथ्य र प्रमाण ल्याउनुस्, एक रूपैयॅा मात्र भ्रष्ट्राचार गरि कमाएको प्रमाणित गरे राजनीति छोड्छु भने, के सजाय भोग्नुपर्ने हो भोग्छु । तर प्रमाणित नभए नियोजित आरोप लगाएर चरित्र हत्या गर्नेहरू र राष्ट्र्को सम्पत्तिदेखि नीजि सम्पत्तिमा आगजनी गरि ध्वस्त बनाउनेहरू सजाय भोग्न तयार हो ? मेरो थप प्रश्न छ- राष्ट्र माथिको आक्रमण र आगजनीको जिम्मा कसले लिने ? सार्बजनिक सम्पत्ति, नीजि सम्पत्ति लगायत मेरो घर खरानी बनाएको क्षतिपूर्तिको जिम्मा कसले लिने ? यति भन्छु- मेरो जीवनभरको कमाई खरानी बनाउने र राष्ट्रिय सम्पत्ति ध्वस्त बनाउनेहरुको पनि भलो होस् ।
आदरणीय आम नागरिक, जिल्लाबासी, शुभेच्छुक, आफन्तजनमा मेरो अनुरोध छ : मेरो केहि कमजोरी भए, तपाईहरूको सल्लाह र सुझाव अनुसार अगाडि बढ्न सदैव तयार छु । म तपाईहरूकै भाइ-साथी, छोरा हुँ । तपाईहरुको एक जनप्रतिनिधि भएकोले मलाई गाली र माया दुवै स्विकार्य छ । यो बेला राष्ट्रमाथि ठुलो संकट छ, असुरक्षा बढेको छ। जनताको लामो त्याग र बलिदानबाट प्राप्त गणतन्त्रान्त्रिक ब्यवस्थामाथि आक्रमण भैइरहेको छ । यस संकटमा दलभन्दा माथि उठेर हामी सबै एकजुट हौं । पूर्ननिर्माण र देश निर्माणमा जुटौं ।सुनेको भरमा तथा नियोजित हल्लाको पछाडि नलागी संकटको सामना गरौं । म तपाईहरुको साथमा छु र रहिरहने छु ।
जयनेपाल !!

सम्बन्धित समाचार