बिदेशमा सिकेको सिप स्वदेशमा उपयोग गर्दै तिलक



 संखुवासभा । खाँदबारी १ का तिलक बिसुंङ्खे उमेरले ४४ बर्ष लागे । पारिवारीक गरिवीका कारण पढाईलाई बिचैमा छाडेर सानै उमेरदेखि मजदुरी तिर लागे । राम्रो कमाईको आशमा बिदेश हानिएका उनले दुई पटक गरि पाँच बर्ष बिदेशमा बिताए । मलेशियाको पेनाङ शहरमा जुत्ता चप्पल बनाउने कारखानामा रातोदिन खट्दा समेत सोचेअनुरुपको कमाई नभएकाले बिदेश जाँदाको ऋण तिर्न दुई बर्ष बढि लागेको उनको भनाई छ ।

घरपरिवारको आर्थिक समस्या र लागेको ऋण चुक्ता गर्न आफुले गर्नपरेका संघर्षका कथाहरु सम्झँदा दुःख लागेपनि अहिले भने आफुलाई बिदेशमा सिकेको शिपले स्वदेशमा नाम र दाम दुवै दिईरहेको उनको भनाई छ । उनि भन्छन् ूबिदेशमा रहँदा नगद कमाउन नसकेपनि त्यहाँ सिकेको सिपले भने अहिले मलाई सन्तुष्टि दिलाईरहेको छू । संखुवासभाको सदरमुकाम खाँदबारीमा तिलक छाला जुत्ता चप्पल उद्योग खोलेर पेटि, पर्स र झोलाहरु तैयार गरेर बेच्छन् उनि । बिदेशबाट फर्कने बित्तिकै उनले आफुले सिकेको सिपलाई पेशाका रुपमा आफ्नै गाउँघरमा शुरु गरेका हुन् ।

धरान, बिराटनगर र भारतको शिलिगुडीसम्म पुगेर उनले जुत्ता चप्पल, झोला, पेटि र पर्सका लागि कच्चा सामग्री ल्याउने गर्छन् र आफ्नै स्थानिय प्रबिधिमा बिदेशमा सिकेका सिप जोडेर सामग्रीहरु तैयार गर्छन् । अहिले उनले आफ्नै जुत्ता उद्योगमा आफुबाहेक १ जना कालिगढ र २ जना सहयोगी गरि ३ जनालाई रोजगारि समेत दिलाईरहेका छन् । आफुले उत्पादन गरेको जुत्ता चप्पलको बजारमा माग राम्रो छ सरकारले पनि अलिकति सपोर्ट गर्ने निति लिने हो भने धेरै बेरोजगार युवाहरुलाई थप रोजगार दिलाउन सक्छु तर हामी जस्ता उद्यमीलाई सरकारी नितिले सम्बोधन गर्न सकिरहेको छैन ।

बिदेशमा रहँदा जोहो गरेको केहि रकम र आफन्तहरुको सरसहयोग जुटाएर २ लाखको लगानीमा ७ बर्ष अघि शुरु गरेको उनको जुत्ता चप्पल उद्योगमा अहिले तैयारी र कच्चा पदार्थ गरि २५ लाख मुल्य बरावरको स्टक छ । खाँदबारी बजारको बुद्धटोल र दुरसंचार टोलमा तिलक शु सेण्टरको नामबाट उनले जुत्ता चप्पलका दुई वटा शोरुमहरु संचालन गर्दैआएका छन् । अहिले मेरो सम्पुर्ण खर्चहरु कटाएर मासिक सरदर ५० हजार आम्दानी गर्न सफल भएको छु । पारिवारिक समस्याका कारण कक्षा ४ सम्मको मात्र शिक्षा लिनपाएका उनले गरिवीका कारण तल्लो स्तरको ज्यालामजदुरीमा पनि लामो समय बिताए । कुनैपनि कामलाई पेशाको रुपमा शुरु गर्नूअघि आवधीक र दिर्घकालिन ब्यवसायीक योजना बनाउन आवश्यक रहेको उनको ठहर छ । सो अनुरुप उद्यमीमा श्रीजनशिलता, ईमान्दारिता र पेशाप्रतिको लगनशिलता आवश्यक रहेको तिलक बताउँछन् । उनि भन्छन् ूहाम्रो समाजमा सानातिना काम गर्नेलाई हेला र हेयको दृष्टीले हेर्ने संस्कार छ । त्यो संस्कार परिवर्तित हुन जरुरी छ । कामलाई सानो र ठुलो भन्दा पनि कामलाई पुजा र सम्मान गर्ने सामाजिक संस्कारको बिकास गरिन आवश्यक छू ।

अहिले उनको उद्योगमा तैयार गरिएका छालाका सामग्रीहरु संखुवासभाका स्थानियबजार लगायत भोजपुर, सोलु, खोटाङ, तेह्रथुम, ताप्लेजुङ् र धनकुटा सम्मका खरिदकर्ता र ब्यापारिहरुले बिक्रिका लागि समेत लैजाने गरेका छन् । बिदेशमा सिकेको शिपलाई उनले हरसंभव प्रयोग गर्ने प्रयास गरेका छन् भने त्यहि शिपबाट उनले आफ्नो सन्तानका लागि राम्रो शिक्षा दिक्षा र घर परिवार चलाईरहेका छन् । आफुजस्तै बिदेशमा गएर फर्किएका साथीहरु बेरोजगार भएर हिडिरहनु परेको देख्दा भने आफुलाई दुःख लाग्ने गरेको उनको भनाई छ । आफुले बिदेश गएर कमाउन नसकेपनि जिन्दगीभर काम लाग्ने शिप शिकेर आफ्नै गाउँघरमा राम्रो आम्दानी गर्न सफल भएकोमा भने उनि खुशी छन् । बिदेशमा शिकेको शिपलाई दिर्घकालीन रुपमा प्रयोग गर्न सकिएमात्र बिदेशको यात्रा सफल भएको मान्न सकिने उनको बिचार छ ।

नयाँ सरकार बनेको छ पक्कै पनि अव आफुजस्ता उद्यमीलाई सरकारले केहि ब्यवस्था गर्छ कि भन्ने आसामा आफु रहेको उनको भनाई छ । युवाहरुलाई शिपबिकास र क्षमता अभिबृद्धिका लागि सरकारले सहुलियतमा ऋण दिएर भएपनि केहि प्रोत्साहन गर्नेहो भने स्वदेशमै प्रसस्त रोजगारिको अवसर श्रृजना गर्नसकिने तिलकको बिश्वास छ ।

सम्बन्धित समाचार