कहिले उनले रुवाउछे
कहिले धुनले रुवाउछे
कतै एक्लै बसँ भन्छु
पापी त्यो जुनले रुवाउछे

अघिल्लो रात सपनीमा दिप देख्नेछौ
तर भोली पल्ट विहानै ‘रिप’ लेख्नेछौ
छोड्यो भनेर कतै मन नदुखाउ साथी
पोम्लालुङमा यसैगरि सममिप भेट्नेछौ

आईन् उनी मायाको जाल बनाएर
पसिन् उनी मुटु भित्र सञ्जाल बनाएर
एक्लै बाँच्न सक्छु भनेर घुर्काएथें मैले पनि
गईन् उनी एक्लै, आँखाभरि ताल बनाएर